驿站的口岸;水驿码头。
引清•陈维崧 《琵琶仙·阊门夜泊用白石词韵》词:“消尽了,带雨緑帆千叶,驛口夜火微红。”
yì kǒuㄧˋ ㄎㄡˇ驿口(驿口)驿站的口岸;水驿码头。 清 陈维崧《琵琶仙·阊门夜泊用白石词韵》词:“消尽了,带雨绿帆千叶,驿口夜火微红。”
驿 [ yì ] 1. 旧时供传递公文的人中途休息、换马的地方,亦指供传递公文用的马。 如 驿站。驿馆。驿丞(掌管驿站的官员)。驿吏。 2. 现为地名用字。 如 龙泉驿(在中国四川省)。 3. 古同“绎”,络绎。 [更多解释]
口 [ kǒu ] 1. 人和动物吃东西和发声的器官(亦称“嘴”)。 如 口腔。口才。口齿。口若悬河。 2. 容器通外面的地方。 如 瓶子口。 3. 出入通过的地方。 如 门口。港口。 4. 特指中国长城的某些关口(多用作地名)。 如 古北口。喜峰口。 5. 破裂的地方。 如 口子。 [更多解释]
yì kǒu
yī kǒu
yǐ kòu
yì kōu
yí kòu
rén kǒu
chū kǒu
mén kǒu
chuāng kǒu
jìn kǒu
kǒu hào
kǒu qì
kāi kǒu
găng kǒu
kǒu dài
hù kǒu
kǒu àn
jiè kǒu
hăi kǒu
duì kǒu
kǒu tóu
quē kǒu
lù kǒu
shāng kǒu
kǒu wěn
shēng kǒu
xiōng kǒu
jiē kǒu
kǒu yīn
guān kǒu
kǒu qiāng
kǒu zhào
kǒu zǐ
wèi kǒu
rù kǒu
suí kǒu
kǒu jìng
kǒu wèi
kǒu liáng
hé kǒu
kǒu yǔ
zhāng kǒu
dù kǒu
qiāng kǒu
kě kǒu
kǒu shuǐ
tuō kǒu
shān kǒu
dào kǒu
kǒu lìng
xiù kǒu
xīn kǒu
kǒu shù
kǒu hóng
kǒu bēi
jué kǒu
hú kǒu
hǔ kǒu
shùn kǒu
yì zhàn
găi kǒu
lǐng kǒu
bì kǒu
驿口的拼音是:yì kǒu点击 图标播放驿口的发音。
驿口的意思是:驿站的口岸;水驿码头。