冷气。
引唐•岑参 《天山雪歌送萧治归京》诗：“晻靄寒氛万里凝，阑干阴崖千丈冰。”唐•孟郊 《奉报翰林张舍人见遗之诗》：“自然蹈 终南，涤暑凌寒氛。”
寒 [ hán ] 1. 冷，与“暑”相对。 如 寒冬。寒色。寒衣。寒冽。寒带。寒战。寒噤。寒食（节名，在清明前一天。古人从这一天起不生火做饭，也有的地区把清明当作“寒食”）。寒喧。寒来暑往。唇亡齿寒。 2. 害怕。 如 寒心。 3. 穷困，有时用作谦辞。 如 寒门。寒伧。寒舍。寒窗（喻艰苦的学习环境）。寒酸。寒士（旧指贫穷的读书人）。 [更多解释]
氛 [ fēn ] 1. 气，气象，情势。 如 气氛。氛围（周围的气氛和情调）。 [更多解释]
hán fēn
hán fèn
hàn fēn
hàn fén
qì fēn
fēn wéi
hán lěng
hán fēng
yán hán
hán jià
hán qì
gāo hán
hán xuān
pín hán
hán dōng
hán liú
shāng hán
xiăo hán
hán yì
yù hán
hán cháo
hán xīn
hán suān
fēng hán
hán shǔ
hán guāng
jī hán
hán chěn
hán jìn
hán yè
fáng hán
nài hán
chūn hán
xīn hán
kǔ hán
dăn hán
hán zhàn
hán chuāng
hán rè
hán dài
hán mén
hán shè
hán xīng
hán shì
hán shí
hán wēi
hán yī
qīng hán
hán lù
dà hán
kù hán
shòu hán
hán kǔ
hán nuăn
qū hán
wēi hán
dōng hán
hán chán
hán yā
hán máo
hán tuǐ
hán zhèng
hán āi
寒氛的拼音是：hán fēn点击 图标播放寒氛的发音。
寒氛的意思是：冷气。
