指砚台。
引苏易简 《文房四谱》卷三引 唐•庄南杰 《寄郑碏迭石砚歌》：“半掬春泉澄浅清，洞天彻底寒泓泓。”宋•文同 《谢杨侍读惠端溪紫石砚》诗：“贵价市珍煤，风前试寒泓。”
寒泓
指砚台。 苏易简 《文房四谱》卷三引 唐 庄南杰 《寄郑碏迭石砚歌》：“半掬春泉澄浅清，洞天彻底寒泓泓。” 宋 文同 《谢杨侍读惠端溪紫石砚》诗：“贵价市珍煤，风前试寒泓。”
寒 [ hán ] 1. 冷，与“暑”相对。 如 寒冬。寒色。寒衣。寒冽。寒带。寒战。寒噤。寒食（节名，在清明前一天。古人从这一天起不生火做饭，也有的地区把清明当作“寒食”）。寒喧。寒来暑往。唇亡齿寒。 2. 害怕。 如 寒心。 3. 穷困，有时用作谦辞。 如 寒门。寒伧。寒舍。寒窗（喻艰苦的学习环境）。寒酸。寒士（旧指贫穷的读书人）。 [更多解释]
泓 [ hóng ] 1. 水深而广。 2. 量词，指清水一道或一片。 如 一泓清泉。一泓水。 [更多解释]
hán hóng
hān hóng
hàn hóng
hán lěng
hán fēng
yán hán
hán jià
hán qì
gāo hán
hán xuān
pín hán
hán dōng
hán liú
shāng hán
xiăo hán
hán yì
yù hán
hán cháo
hán xīn
hán suān
fēng hán
hán shǔ
hán guāng
jī hán
hán chěn
hán jìn
hán yè
fáng hán
nài hán
chūn hán
xīn hán
kǔ hán
dăn hán
hán zhàn
hán chuāng
hán rè
hán dài
hán mén
hán shè
hán xīng
hán shì
hán shí
hán wēi
hán yī
qīng hán
hán lù
dà hán
kù hán
shòu hán
hán kǔ
hán nuăn
qū hán
wēi hán
dōng hán
hán chán
hán yā
hán máo
hán tuǐ
hán zhèng
hán āi
hán ăi
寒泓的拼音是：hán hóng点击 图标播放寒泓的发音。
寒泓的意思是：指砚台。
