侄子。
引《初刻拍案惊奇》卷三三：“我父亲尚是他的兄弟，岂有侄儿打伯父之理？”《二十年目睹之怪现状》第十八回：“子英 道：‘哼！你知道我输了多少？’我道：‘这个侄儿那里知道。’”称弟兄或其他同辈男性亲友的儿子。 《前汉书平话》卷下：“帝见二太子甚喜：‘您二姪儿且与寡人相伴读书。’”《儒林外史》第三九回：“马大老爷 是司礼监老公公的姪儿。”
侄儿是一个汉语词汇，基本意思是兄弟的儿子。
侄 [ zhí ] 1. 弟兄的儿子，同辈男性亲友的儿子。 如 侄儿。侄女。叔侄。子侄辈。侄孙。 [更多解释]
儿 [ ér ] 1. 小孩子。 如 婴儿。儿戏。 2. 年轻的人（多指青年男子）。 如 男儿。儿女情。 3. 儿子，男孩子。 如 儿子。生儿育女。 4. 父母对儿女的统称，儿女对父母的自称。 5. 助詞。 如 ❶多用作名词后缀。❷用于形容词后。 [更多解释]
zhī ér
zhí ěr
zhì ěr
zhì ér
ér zǐ
nǚ ér
ér tóng
zhè ér
nă ér
ér nǚ
yīng ér
tóu ér
shăo ér
gū ér
jiàn ér
yòu ér
xiăo ér
fèn ér
ér xí
tāi ér
zhí ér
gè ér
zhí nǚ
ér shí
míng ér
zhǔ ér
hăo ér
zhí zǐ
ér sūn
nán ér
ér xì
ér gē
ér kē
zǐ zhí
ér mă
zhí sūn
biăo zhí
nèi zhí
ér láng
táng zhí
ér huà
ér nán
zhí dì
zhí fù
zhí gē
zhí nán
zhí shòu
ā zhí
cóng zhí
dì zhí
gū zhí
huáng zhí
jiù zhí
lóng zhí
mén zhí
nián zhí
nǚ zhí
qī zhí
shēng zhí
shū zhí
xiāng zhí
xián zhí
xiăo zhí
侄儿的拼音是：zhí ér点击 图标播放侄儿的发音。
侄儿的意思是：侄子。
