清寒冷落的小洲。
引唐•骆宾王 《在江南赠宋五之问》诗：“秋江无緑芷，寒汀有白苹。”宋•梅尧臣 《寄题石埭权县乐尉碧澜亭》诗：“危楼喧晚鼓，惊鷺起寒汀。”明•陆师道 《张公洞》诗：“巍冠正弁侍天闕，芙蓉菡萏排寒汀。”
寒 [ hán ] 1. 冷，与“暑”相对。 如 寒冬。寒色。寒衣。寒冽。寒带。寒战。寒噤。寒食（节名，在清明前一天。古人从这一天起不生火做饭，也有的地区把清明当作“寒食”）。寒喧。寒来暑往。唇亡齿寒。 2. 害怕。 如 寒心。 3. 穷困，有时用作谦辞。 如 寒门。寒伧。寒舍。寒窗（喻艰苦的学习环境）。寒酸。寒士（旧指贫穷的读书人）。 [更多解释]
汀 [ tīng ] 1. 水边平地，小洲。 如 汀洲。绿汀。汀线（海岸被海水侵蚀而成的线状痕迹）。 [更多解释]
hán tīng
hàn tíng
hán lěng
hán fēng
yán hán
hán jià
hán qì
gāo hán
hán xuān
pín hán
hán dōng
hán liú
shāng hán
xiăo hán
hán yì
yù hán
hán cháo
hán xīn
hán suān
fēng hán
hán shǔ
hán guāng
jī hán
hán chěn
hán jìn
hán yè
fáng hán
nài hán
chūn hán
xīn hán
kǔ hán
dăn hán
hán zhàn
hán chuāng
hán rè
hán dài
hán mén
hán shè
hán xīng
hán shì
hán shí
hán wēi
hán yī
qīng hán
hán lù
dà hán
kù hán
shòu hán
hán kǔ
hán nuăn
qū hán
wēi hán
dōng hán
hán chán
hán yā
hán máo
hán tuǐ
hán zhèng
hán āi
hán ăi
寒汀的拼音是：hán tīng点击 图标播放寒汀的发音。
寒汀的意思是：清寒冷落的小洲。
