见“鸣蛇”。
传说中的水中动物名。 《山海经·中山经》:“鲜山,多金玉,无草木。
引鲜水 出焉,而北流注于 伊水。其中多鸣蛇,其状如蛇而四翼,其音如磬,见则其邑大旱。”汉•张衡 《南都赋》:“其水虫则有蠳龟、鸣虵、潜龙、伏螭。”
鸣蛇是古代中国神话传说中的神兽之一,大体如蛇,但有四翼,发磐磐之音。
鸣 [ míng ] 1. 鸟兽或昆虫叫。 如 鸣啭。鸣唱。鸣叫。鸣禽。鸟鸣。 2. 发出声音,使发出声音。 如 鸣响。鸣奏。孤掌难鸣。 3. 声明,发表意见、情感。 如 鸣谢。鸣冤。百家争鸣。 4. 闻名,著称。 如 “以文鸣江东”。 [更多解释]
蛇 [ shé ] 1. 爬行动物,身体细长,体上有鳞,没有四肢。种类很多,有的有毒,有的无毒。以蛙、鼠为食,大蛇亦吞食大的兽类。 如 蛇蜕。蛇行。蛇蝎。蛇足(喻多余无用的事物)。画蛇添足。 蛇 [ yí ] 1. 〔委(wěi )~〕见“委2”。 [更多解释]
míng shé
míng shè
gòng míng
míng fàng
hōng míng
dú shé
shé tóu
zhēng míng
cháng míng
míng dí
āi míng
sī míng
măng shé
bēi míng
ěr míng
wā míng
shé dăn
fù shé
shé xiē
míng yuān
tí míng
shuǐ shé
shé xíng
shé dú
hăi shé
míng zhuàn
míng qín
shé tuì
shé zú
míng xiè
míng āi
míng áo
míng bāo
míng bēi
míng bì
míng biān
míng biāo
míng cáo
míng chán
míng chén
míng chī
míng chún
míng cí
míng dàn
míng dāng
míng dào
míng dòng
míng dú
míng duò
míng duó
míng fèi
míng fèng
míng fú
míng gāo
míng gōng
míng gù
míng gǔ
鸣蛇的拼音是:míng shé点击 图标播放鸣蛇的发音。
鸣蛇的意思是:见“鸣蛇”。