指童婢。
引苏曼殊 《断鸿零雁记》第五章：“僮娃果启扉出，不言亦不笑，行至我前，第以双手出一纸函见授。”
僮娃
指童婢。 苏曼殊 《断鸿零雁记》第五章：“僮娃果启扉出，不言亦不笑，行至我前，第以双手出一纸函见授。”
僮 [ tóng ] 1. 封建时代受奴役的未成年人。 如 书僮。僮仆。 2. 同“童”。 僮 [ zhuàng ] 1. 〔～族〕中国少数民族，今改作“壮族”。 [更多解释]
娃 [ wá ] 1. 小孩子。 如 娃子。胖娃娃。 2. 旧称美女。 如 娇娃。 3. 某些幼小的动物。 如 猪娃。 [更多解释]
tǒng wă
wá wá
wá zǐ
xià wá
zhū wá
tóng bù
tóng ér
tóng fù
tóng fū
tóng gàn
tóng hūn
tóng jǐn
tóng kè
tóng lì
tóng méng
tóng mù
tóng nán
tóng nú
tóng nǚ
tóng pú
tóng rán
tóng shǐ
tóng shù
tóng sòng
tóng tóng
tóng wá
tóng yáo
tóng yì
tóng yù
tóng yuē
tóng zhǐ
tóng zǐ
zhuàng zú
bì tóng
bó tóng
chán tóng
dào tóng
gān tóng
gē tóng
guān tóng
guăn tóng
jiăo tóng
jiā tóng
jié tóng
kè tóng
lín tóng
lì tóng
lóng tóng
mán tóng
mă tóng
pú tóng
qí tóng
qiú tóng
shān tóng
shì tóng
shū tóng
sī tóng
tián tóng
僮娃的拼音是：tóng wá点击 图标播放僮娃的发音。
僮娃的意思是：指童婢。
