幼童。
引南朝 梁 沉约 《齐禅林寺尼净秀行状》：“尼即 都亭侯 之第四女也。挺慧晤於旷劫，体妙解於当年。而性调和绰，不与凡孩孺同数，弱龄便神情峻彻。”唐•元结 《＜七不如＞序》：“元子 常自愧不如孩孺。”宋•叶适 《太孺人唐氏墓志铭》：“太孺人始也劳而后食尔。暨失主单特，空手鞠孩孺，心教意飭，隐然律程，日就岁成。”
孩孺是一个汉语词语，读音为hái rú，是指幼童。
孩 [ hái ] 1. 儿童，引申为子女。 如 男孩儿。孩童。孩提（指幼儿时期）。 [更多解释]
孺 [ rú ] 1. 小孩子，幼儿。 如 孺子。孺慕（幼童对父母的爱慕，泛指深挚的敬爱或仰慕）。孺子牛。妇孺皆知。 [更多解释]
hái rú
hái rǔ
hái zǐ
hái tóng
yīng hái
hái tí
fù rú
rú zǐ
hái bào
hái chì
hái chóng
hái cì
hái ér
hái hāi
hái hǔ
hái lái
hái míng
hái nóng
hái nòng
hái nú
hái qì
hái xiào
hái yīng
hái yòu
hái zhì
chǒu hái
dá hái
ér hái
gū hái
láng hái
máo hái
nán hái
ní hái
nǚ hái
qì hái
shēng hái
shǐ hái
tái hái
tāi hái
táo hái
tí hái
tóng hái
xiăo hái
xuè hái
yí hái
rú băo
rú chǐ
rú ér
rú méng
rú mù
rú nián
rú qì
rú qǐ
rú rén
rú ruò
rú tíng
rú tóng
rú yīng
孩孺的拼音是：hái rú点击 图标播放孩孺的发音。
孩孺的意思是：幼童。
